گروه تندرستي: تحقيق جديد زيربناي ژنتيکي رشد زبان در اوايل کودکي و پيامدهاي آن براي توانايي‌هاي شناختي بعدي و اختلالات رشد عصبي مانند بيش‌فعالي و اختلالات طيف اوتيسم را بررسي کرد.
با تجزيه و تحليل داده‌هاي واژگان بيش از 17هزار کودک در زبان‌هاي مختلف، نتايج تحقيق نشان مي‌دهد که چگونه ژنتيک بر توليد و درک کلمات از نوزادي تا کودکي تأثير مي‌گذارد و نشان مي‌دهد که اندازه واژگان نه تنها نشانگر مهارت‌هاي زباني اوليه، بلکه پيش‌بيني کننده سواد، شناخت و چالش‌هاي بالقوه رشد عصبي است.
جالب توجه است اين تحقيق، تغيير تکاملي در ارتباط ژنتيکي با علائم بيش‌فعالي را برجسته مي‌کند و نشان مي‌دهد که نقش ژنتيک در رشد زبان و تأثير آن بر پيامدهاي رشد عصبي پيچيده است و در طول زمان تغيير مي‌کند. اين تحقيق بر اهميت درک سير زباني اوليه به‌عنوان پنجره‌اي به سلامت روان و مهارت شناختي کودک در آينده تأکيد کرد.
حقايق کليدي تحقيق
در ذيل موارد بررسي شده اين تحقيق عنوان شده است:
مبناي ژنتيکي رشد زبان
اين تحقيق عوامل ژنتيکي را شناسايي مي‌کند که بر اندازه واژگان در اوايل کودکي تأثير مي‌گذارد و اين تاثيرات ژنتيکي را با سواد، شناخت و علائم بيش‌فعالي مرتبط مي‌کند.
تغيير در ارتباط ژنتيکي با بيش‌فعالي‌
در ابتدا، دايره لغات بزرگتر در دوران نوزادي با خطر بالاتر بيش‌فعالي همراه است، اما اين رابطه در دوران کودکي معکوس مي‌شود و نقش متفاوت ژنتيک را در رشد زبان و پيامدهاي رشد عصبي نشان مي‌دهد.
پيامدهاي آموزشي و درماني
اين يافته‌ها بر نياز به مداخلات زودهنگام متناسب با استعدادهاي ژنتيکي کودکان تأکيد مي‌کند، که به‌طور بالقوه به پيشگيري يا کاهش مسائل شناختي و رشد عصبي کمک مي‌کند.
رشد اوليه زبان، پيش‌بيني کننده مهم براي مهارت‌هاي زباني، خواندن و يادگيري در آينده کودکان است. علاوه بر اين، مشکلات يادگيري زبان با شرايط عصبي رشدي مانند اختلال کمبود توجه يا بيش‌فعالي و اختلال طيف اوتيسم مرتبط است.
کودکان اغلب از 10 تا 15 ماهگي شروع به بيان اولين کلمات خود مي‌کنند و حدود دو سالگي، ممکن است بين 100 تا 600 کلمه توليد کنند و بسياري ديگر را بفهمند.
هر کودکي مسير رشد خود را براي يادگيري زبان آغاز مي‌کند که منجر به تفاوت‌هاي فردي بزرگ مي‌شود. بياته سنت پورکين، پژوهشگر ارشد و دانشمند پيشرو در اين تحقيق، مي‌گويد: برخي تغييرات در رشد زبان مي‌تواند به تغيير در کد ژنتيکي ذخيره‌شده در سلول‌هاي ما مرتبط باشد.
توليد و درک کلمه
براي درک اينکه چگونه ژنتيک در توسعه توليد و درک کلمات کودکان نقش دارد، گروه تحقيقاتي، تحقيق متاآناليز ژنومي روي اندازه واژگان نوزاد (15-18 ماه) و کودک نوپا (24-38 ماه) انجام داد. در معيارهاي اوليه اندازه واژگان، والدين گزارش کردند که فرزندانشان چه کلماتي را مي‌گويند و يا چه کلماتي را از يک فهرست لغات مشخص مي‌فهمند.
اين گروه از واژگان و داده‌هاي ژنتيکي 17هزار و 298 کودک انگليسي، دانمارکي يا هلندي زبان استفاده کردند. تعداد کلمات گفتاري هم براي نوزادان و هم براي کودکان نوپا در دسترس بود اما تعداد کلمات قابل درک فقط براي کودکان نوپا در دسترس بود. نتايج مراحل بعدي زندگي بيشتر با خلاصه اطلاعات ژنتيکي از گردهمايي‌هاي مستقل بزرگ مورد بررسي قرار گرفت.
اين موارد شامل سواد (هجي کردن، خواندن و آگاهي از صوت)، شناخت (هوش عمومي و سال‌هاي تحصيل) و شرايط رشد عصبي (خطر ژنتيکي بيش‌فعالي و اختلال طيف اوتيسم) همچنين مشاهده مستقيم علائم مرتبط با بيش‌فعالي در برخي از کودکان مورد مطالعه بود.
يادگيري صحبت کردن و صحبت کردن براي يادگيري
محققان چندين عامل ژنتيکي زيربنايي اندازه واژگان را در دوران نوزادي و نوپايي شناسايي کردند. به‌طور مداوم، ارتباط ژنتيکي با سواد، شناخت و معيارهاي مربوط به بيش‌فعالي در طول رشد متفاوت بود.
توليد کلمه نوزاد و کودک نوپا با توانايي‌هاي سواد مانند هجي کردن مرتبط بود، اما ارتباط با شناخت عمومي فقط براي نمرات واژگان کودک نوپا يافت شد.
کودکان نوپا تا حدودي بر تسلط زباني مسلط شده‌اند و صحبت کردن براي يادگيري شامل پردازش شناختي سطح بالاتر است، در حالي که رشد توانايي‌هاي کلامي ممکن است زودتر شروع شود.
اين محققان همچنين دريافتند که در دوران نوزادي، تعداد بيشتري از کلمات گفته شده از نظر ژنتيکي با افزايش خطر بيش‌فعالي و علائم بيشتر بيش‌فعالي مرتبط است.
با اين حال، اين رابطه ژنتيکي در دوران کودکي معکوس شد؛ در آنجا، تعداد کمتري از کلمات قابل درک با علائم بيشتر بيش‌فعالي همراه بود. ممکن است در دوران نوزادي، زماني که کودکان در حال يادگيري صحبت کردن هستند، تعداد کلمات گفتاري فرآيندهاي مربوط به گفتار را به تصوير بکشد.
همچنين، کودکان با خطر بالاتر بيش‌فعالي ژنتيکي ممکن است تمايل بيشتري به ابراز وجود داشته باشند. در مقابل، درطول مرحله »صحبت کردن براي يادگيري« که اندازه واژگان با شناخت مرتبط است، خطر بالاتر بيش‌فعالي ژنتيکي ممکن است با توانايي‌هاي کلامي و شناختي پايين‌تر همراه باشد.
به گفته سنت پورکين، تأثيرات ژنتيکي زيربنايي اندازه واژگان به سرعت در کمتر از 2 سال در دوران نوزادي و کودکي تغيير مي‌کند. يافته‌هاي ما با اتخاذ ديدگاه رشدي، درک بهتري از فرآيندهاي علت شناختي اوليه مربوط به گفتار و زبان در سلامت و اختلال ارائه مي‌دهند.
به گزارش امانت به نقل از ايسنا،محقق اول الن ورهوف افزود: نتايج اين تحقيق نشان‌دهنده ارتباط اندازه واژگان ارزيابي‌شده در چند سال اول زندگي براي رفتار و شناخت آينده است و بر نياز به تلاش‌هاي بيشتر براي جمع‌آوري داده‌ها در دوران نوزادي و نوپايي تاکيد مي‌کند.